Futbolun henüz endüstri haline gelmediği, şehirlerin henüz beton yığınlarına dönüşmediği yıllarda, özellikle yaz tatillerinde sabahtan akşama kadar, o çayır senin bu arsa benim özgürce top oynayan çocukların arasından niceleri, zamanla birer yıldız olup büyük kulüplerin formalarını giydi. Bunlardan biri de 1952’den 1966’ya kadar, iki senelik Beşiktaş serüveni haricinde Karşıyaka formasıyla top koşturan Özcan Öngen’di. Sol kanatta yorulmak bilmez bir enerjiyle devamlı koştuğu için takılan “Moto” lakabıyla, Kaf Sin Kaf tarihinin unutulmaz futbolcuları arasında yerini almıştı.

5 Kasım 1934’te Karşıyaka’da dünyaya gelen Özcan Öngen, çoğu yaşıtı gibi daha çok küçük yaşlarda sokaklarda, arsalarda topla tanıştı. Karşıyaka’nın ilk basketbolcuları arasında yer alan ağabeyi Ayhan Öngen’in belirttiğine göre, en çok top oynadığı yerlerden biri, günümüzde Zübeyde Hanım’ın anıt mezarı ve onun adını taşıyan parkın bulunduğu mevkinin yanındaki Osmanpaşa tarlasıydı. Küçük Özcan’ın top arkadaşlarından biri, aynı muhitte oturan Metin Oktay’dı. Özcan çok genç yaşta, meşhur Asım Ligi’nde keşfedilerek Karşıyaka A takımına alındı. Bundan sonrasını usta spor yazarı Okan Yüksel’in satırlarından okuyalım.

“Karşıyaka Lisesi ve Asım Ligi’nin Kaf Sin Kaf’ın altyapısını oluşturduğu ve futbolcu üretim merkezi olarak görevini en üst düzeyde yerine getirdiği yıllar. Düzenli olarak yapılan ve yeni yeteneklerin ortaya çıkmasında büyük katkısı olan Asım Ligi’nin 1951 yılı karşılaşmalarında henüz 16 yaşındaki bir çocuk yıldız olarak parlar. Adı Özcan. Güçlü, yetenekli ve top cambazı. Futbolun en zor olanı sol forvette harikalar yaratan Özcan yöneticiler tarafından hemen Genç Karşıyaka’dan Karşıyaka’ya alınır.”

“KSK tarihinin en güzel yıllarında, akranları misket oynarken, yeşil kırmızılı formayla destan yazan çocuk, Karşıyaka tarihinin en güzel günlerinin delikanlılarındandır artık. 1952 yılı çocuk Özcan’ın yıldızının parlayacağı andır. Altınordu ile yapılacak özel maçı tribünden izleyecektir Özcan. Takımının ünlü ve efsane sol açığı Suat Gürbüzer yöneticilerle kavga ettiği için o gün gelmemiştir. Ve tribünden çağrılan Özcan giyer 11 numaralı formayı. İzmir’in Türkiye boyutlarındaki efsane golcüsü Sait Altınordulu Altınordu karşısında 2-0 galip gelir Karşıyaka. Futbolculuğu kadar çelebi yanıyla da ünlü Sait Altınordu’nun maçın bitiminde takım arkadaşlarına hakaret amacıyla olmasa bile hiddetten söylediği şu sözler yankılanır soyunma odasında: “Bir piç kurusuna yenildik.” Sait Altınordu’nun bacak kadar çocuğa yenildik demek istediği bu söz, gollerin ikisinde de imzası olan ve muhteşem bir oyun sergileyen Özcan içindir.”

“Fenerbahçe ile oynayacaktır bu kez Karşıyaka. Müjdat’ın kaptanlığında çıkar sahaya Fenerbahçe. Elinde bir buket çiçekle bir çocuk gelir. Dönemin ünlü hakemleri Hakkı Gürüz ve Ali Barçın’ın yanında Müjdat, ‘Karşıyaka’nın maskotu olarak biraz büyük değil misin?’ der çiçeği veren çocuğa. Oysa ‘o çocuk’, Karşıyaka’nın jestiyle sahaya kaptan olarak çıkarılan Özcan’dır. Ve Özcan’ın çocuk olmadığını, sahada motor gibi çalışan bir futbol devi olduğunu görecektir Kaptan Müjdat ve Fenerbahçe.” (Okan Yüksel – İzmir Futbolunda İz Bırakanlar. Gazete Ege, 3 Mart 1999)

Karşıyaka A takımında daha ilk yılında dikkati çeken Özcan, İstanbul kulüplerinin yakın takibine alınmıştı. Bunun sonucunda 1953 yazında Beşiktaş’a transfer oldu. Bunun nasıl gerçekleştiğini Beşiktaş dergisine şöyle anlatıyordu: “Bir sene kadar Karşıyaka takımında oynadıktan sonra bir ay önce Vecdi ağabey, Beşiktaş’ın eski oyuncularından İbrahim Tusder ile görüşerek benim Beşiktaş’a transfer etmemde mutabık kalmışlardı. Esasen ailem tahsilimi tamamlamam hususunda son derece titiz davranıyordu. Bu suretle lise tahsilimi de tamamlayacağımı aileme vaad ettiğimden İstanbul’a gelmem kolaylaştı. Henüz 18 yaşındayım ve ilk defa anne ve babamın yanından ayrılıyorum. Fakat kulüp lokalinde gerek arkadaşlarım ve gerek idareci büyüklerim bana o kadar candan bir alaka gösterdiler ki tarif edemem.”

Ne var ki Özcan Öngen, Beşiktaş’ta geçirdiği iki yıl boyunca, edindiği ilk izlenimin aksine pek mutlu olmamıştı. Öncelikle, onun oynadığı sol açık mevkiinde Faruk Sağnak gibi çok tecrübeli bir isim vardı. O yüzden lig maçlarında oynama şansı bulamadı ve sadece özel karşılaşmalarda forma giydi. Az sayıda maça çıkmasına rağmen, üstün yetenekli bir futbolcu olduğundan İstanbul Karması’na seçildi. Ayrıca çok genç yaşta, ailesinden ayrılıp İstanbul’a gelmesi onun aleyhine olmuştu. “Ailenin yaptığı en büyük hata, 18 yaşında çocuğu İstanbul’a göndermekti,” diyen Ayhan Öngen, kardeşinin yakışıklı olduğu için kadınlar tarafından rahat bırakılmadığını, bunun da hem eğitimini hem futbolunu etkilediğini belirtiyor ve bir anısını şöyle anlatıyor: “Ben Selimiye Kışlası’nda yaptım askerliğimi. Bir gün İnönü Stadı’nda maça gittim. Maçtan çıktım iniyorum Kabataş’a, biri bağırdı, ‘Ayhan ne yapıyorsun burada?’ diye. Bir baktım Beliğ (Beler) abi. Biri daha bağırdı, bir baktım Baba Gündüz. Beliğ abi beni tanıttı Özcan’ın abisi diye. Baba Gündüz Beliğ abinin koluna bir yapıştı, ‘O da futbol oynuyor mu?’ diye sordu. O kadar beğenmiş Özcan’ın futbolunu Baba Gündüz.”

Beşiktaş’ta aradığı ortamı bulamayan Özcan Öngen 1955’te Karşıyaka’ya döndü. Milli Lig öncesi İzmir Ligi’nin oynandığı yıllarda, artık Karşıyaka’nın 11 numaralı formasının değişmez sahibiydi. 21 Şubat 1959’da Milli Lig’in başlamasından önce, İzmir Ligi’nin son kez düzenlenen 1958-59 sezonunda Karşıyaka şampiyon olurken, bu başarıda “Moto” Özcan’ın da büyük payı vardı. Milli Lig başladıktan sonra da forvet hattının sol kanadında başarıyla görev yapmaya devam etti. O futbol hayatının son yıllarını yaşarken, Ekrem Güçsav da henüz genç takımın kalesini koruyordu. A takımıyla genç takım arasında yapılan antrenman maçlarında oynayan Ekrem Güçsav, Özcan Öngen için şunları söylüyor: “Nefis bir sol ayağı vardı. İlk yıllarında sol açık olarak oynarken, altmışlı yıllarda sol hafa geçti. O yıllarda Karşıyaka’nın müthiş bir haf hattı vardı. Sağ hafta Mustafa Aksoy, santrhafta Sabahattin Haskan, sol hafta Özcan Öngen oynardı. Sabahattin abi futbolu bırakınca bu hat Mustafa, Ahmet Tuna, Özcan şeklini aldı. Özcan Öngen’in soğukkanlığı ve kibarlığı dillere destandı. Hayati maçlarda attığı penaltılarla Kaf Sin Kaf’a çok puanlar kazandırmıştı. Şık giyimiyle bizlere her zaman rehber oldu.”

1965-66 sezonu sonunda futbolu bırakan Özcan Öngen, kısa bir süre Karşıyaka kulübünde menajerlik de yaptı. Zarif kişiliği ve futboluyla başta Karşıyakalılar olmak üzere tüm İzmirli futbolseverlerin hafızasında unutulmaz izler bırakan Özcan Öngen 29 Haziran 2013’te hayata veda etti.